De Nederlandse organisatie voor innovatie en duurzaamheid Urgenda klaagde in 2013 de staat aan met als doel haar te dwingen tot een acceptabele reductie van de CO2-uitstoot. Urgenda eiste een reductie van 40% in 2020 in vergelijking met de uitstoot van het jaar 1990. De rechter oordeelde vorige zomer dat een reductie van 25% in dezelfde tijdsspanne acceptabel is en gehaald dient te worden. Het dient gehaald te worden omdat de rechter het een acceptabel antwoord zou vinden op de klimaatproblematiek. Het betekent een vermindering van de uitstoot van 15 megaton.
Een alternatief
Het onderzoeksbureau CE Delft onderzocht in opdracht van de European Climate Foundation en Eneco de huidige aanpak van de overheid en de voor- en nadelen van mogelijke andere plannen om te kunnen voldoen aan de gerechtelijke eisen. CE Delft concludeerde dat de snelste en goedkoopste manier het sluiten van een of twee van de drie nieuwste, recent gebouwde kolencentrales is. In combinatie met het sluiten zouden er ondergrondse CO2-opslagplaatsen aangelegd kunnen worden om zo te voorkomen dat het in de atmosfeer terecht komt. Een alternatief voor sluiting en opslag zou het ontwikkelen van een zeer grote hoeveelheid nieuwe CO2-uitstootbeperkende regels zijn. Deze regels zijn echter moeilijker te maken en in de praktijk te brengen dan het eenvoudigweg sluiten van twee nieuwe kolencentrales. Vandaar het advies van CE Delft om voor sluiten te kiezen.
Niet genoeg
CO2-reductie De overheid heeft gereageerd op het vonnis door in hoger beroep te gaan, want de staat acht een reductie van 17% in plaats van 25% redelijk. Tegelijkertijd wordt er wel geprobeerd aan de eerder gestelde eisen te voldoen. Minister Kamp van Economische Zaken en minister Dijksma van Milieu kwamen in april dit jaar met een eigen plan. Dit bestaat uit een combinatie van energiebesparing, CO2-opslag en het sluiten van twee oude, in de jaren ’90 gebouwde kolencentrales. Ook dit plan is bestudeerd door CE Delft, waarna deze tot de conclusie kwamen dat het niet genoeg CO2-reductie tot gevolg heeft. In plaats van de 15 megaton wordt er met het plan van de overheid slechts 8 megaton bespaard.
Gevolgen voor de burger
De verschillende plannen hebben verschillende gevolgen voor de burger. Worden de nieuwste kolencentrales niet gesloten, dan moet het boven al genoemde pakket van maatregelen in gang worden gezet. Het zal resulteren in duurdere brandstof, een hogere energiebelasting en meer energiebesparing. De extra belastinginkomsten van de overheid worden dan ingezet om groene energie te subsidiëren. Het rapport schat dat dit de burger per huishouden tussen de €50 en €80 per jaar meer zal kosten. Kiest de overheid wel voor het sluiten, dan kost dit €30 per huishouden meer per jaar. Er is bij deze laatste schatting echter nog geen rekening gehouden met de extra kosten die de sluiting met zich mee kan brengen. De eigenaars van de nieuwste kolencentrales, Uniper, Engie en RWE, lieten weten dat schadeclaims van miljarden euro’s zullen volgen bij een sluiting van staatswege